Een ongeval, medische fout of andere schadeveroorzakende gebeurtenis kan tot zeer ernstig letsel leiden. Soms zó ernstig, dat de woning waarin de benadeelde woont niet langer geschikt is. In dat geval moet worden gezocht naar een andere woning, die geschikt is voor bewoning door iemand met ernstige beperkingen. Uitgangspunt bij schadebegroting is dat de schade volledig, en zo veel mogelijk concreet, wordt vergoed. In geval van personenschade dient de benadeelde zo veel mogelijk te worden gebracht in de situatie waarin hij zonder schadeveroorzakende gebeurtenis zou hebben verkeerd. Wat betekenen deze uitgangspunten in de situatie waarin het letsel noopt tot verhuizing naar een andere woning? De auteur bespreekt deze en andere vragen in deze bijdrage.

Dit artikel biedt de lezer een overzicht en leidraad van de betekenis van onzekerheid over de toedracht bij arbeidsongevallen en de gevolgen daarvan voor de argumentatielast van partijen in het kader van de stelplicht (en de daarmee samenhangende bewijslast) binnen de verschillende vereisten van artikel 7:658 BW. Aan de hand van (recente) rechtspraak illustreren de auteurs hoe onzekerheid over de toedracht zich op verschillende manieren kan manifesteren en wat daarvan de gevolgen zijn voor het partijdebat.

In december 2022 heeft het Europese Hof (HvJ EU) zich uitgelaten over de verhouding tussen Richtlijn 2009/103/EG en nationale regelingen die immateriële schade voor naasten van slachtoffers van een verkeersongeval beperken. In deze zaak ging het over het Duitse recht waarin alleen vergoeding voor naasten mogelijk was wanneer er sprake was van lichamelijk letsel. In dit artikel wordt de uitspraak besproken waarbij ook ingegaan wordt op eerdere uitspraken van het HvJ EU over dit onderwerp. Ook wordt Richtlijn 2009/103/EG nader toegelicht. Tot slot komt aan bod de vraag of de regeling in Nederland vóór en ná inwerkingtreding van de Wet Affectieschade in strijd is met Richtlijn 2009/103/EG.

Chronische aspecifieke klachten na een verkeersongeval vormen een complex probleem. In de praktijk spreekt men veelal van whiplash. In deze studie onderzoeken de auteurs welke groep mensen risico loopt op chronische klachten om, met het oog op herstel, vroegtijdig interventies in te kunnen zetten. We hebben via de Delphi-methode naar consensus gezocht onder belangenbehartigers en verzekeraars over voorspellende factoren van chronische klachten. Op 68% van de 178 voorgelegde stellingen is consensus bereikt, met name op sociale, psychosociale, fysieke, medische en juridische factoren. Een toevoeging aan de (inter)nationale literatuur is het belang van ‘life stressors’. De aandachtspunten uit dit onderzoek kunnen worden ingezet om vroegtijdige hulp te bieden ter voorkoming van het ontwikkelen van chronische klachten.

Dit artikel is een reactie op het eerdere artikel (Evaluatie van de IWMD-vraagstelling causaal verband bij ongeval – resultaten van een enquête en opties voor revisie, TVP 2022, p. 1-14) van de Interdisciplinaire Werkgroep Medische Deskundigen. De betreffende werkgroep heeft in het artikel in TVP 2022-1 verzocht om een reactie vanuit de praktijk. De auteurs geven, daar waar nodig, suggesties en verbreden hiermee hopelijk de visie van de werkgroep.

Sinds het Smeerkuil II-arrest is een uitkering uit een ongevallenverzekering die door de werkgever op basis van de arbeidsvoorwaarden is afgesloten, fiscaal belast voor zover deze vergoeding uitgaat boven de civielrechtelijke aansprakelijkheid van de werkgever. Of en zo ja in hoeverre sprake is van een extra vergoeding (en dus fiscale belastbaarheid), hangt volgens de auteur af van het antwoord op de vraag of en zo ja in hoeverre deze uitkering bij het begroten van de civiele schadevergoeding als voordeel in de zin van art. 6:100 BW kan worden verrekend. Nu dat antwoord onduidelijk is, wordt de rechtspraktijk voor een dilemma geplaatst

De huidige richtlijn productaansprakelijkheid is al bijna veertig jaar geldend recht. Mede door de technologische ontwikkelingen heeft de Europese Commissie op 28 september 2022 een voorstel voor een herziene en geactualiseerde productaansprakelijkheidsrichtlijn gepubliceerd. Een aantal voorgestelde wijzigingen zullen in de praktijk niet voor veel verandering zorgen, maar een aantal wijzigingen zijn wel degelijk innovatief en baanbrekend. Duidelijk is wel dat veel van de nieuwe voorgestelde regels bedoeld zijn ter bescherming van de gelaedeerde. Potentieel kunnen deze wijzigingen voor betrokken marktdeelnemers leiden tot (veel) meer risico op claims en vordering en aldus hun risico op productaansprakelijkheid vergroten.