Deze bijdrage gaat over twee arresten waarin algemene voorwaarden centraal staan. Het eerste arrest betreft de vraag of groothandelleveranciers dienstverrichters in de zin van de Dienstenrichtlijn zijn en hoe zij aan het elektronisch terbeschikkingstellen van algemene voorwaarden kunnen voldoen. Het tweede arrest behandelt de verplichting van rechters om de terbeschikkingstelling van algemene voorwaarden door gebruikers ambtshalve te controleren.

In deze bijdrage wordt ingegaan op de vraag of de praktijk iets heeft aan de steeds strengere wettelijke regels voor afspraken over betaaltermijnen. Uitgelegd wordt op welke manieren bedrijven nog steeds aan die regels kunnen ontsnappen, en waarom verdere aanscherping tot nu toe weinig effectief is gebleken.

Sinds jaar en dag maakt de overheid gebruik van specifieke algemene inkoopvoorwaarden voor de inkoop van roerende zaken bij derden, de Algemene Rijksinkoopvoorwaarden (ook wel afgekort tot ARIV). De meest recente versie is die welke gepubliceerd is in 2018 (ARIV 2018). In deze bijdrage wordt een aantal aspecten van de Rijksinkoopvoorwaarden 2018 onder de loep genomen vanuit het perspectief van de leverancier.

Duurzaamheid speelt een steeds grotere rol in de bedrijfsvoering van ondernemingen. Er wordt dan ook steeds vaker een beroep gedaan op juristen om dit op de juiste manier in commerciële contracten te verankeren. Dat blijkt in de praktijk nog niet zo eenvoudig. In dit artikel bespreken de auteurs enkele uitdagingen en mogelijke oplossingen uit hun praktijken, met als doel een kader en een richting te bieden voor de zoekende jurist.

In deze bijdrage gaan mr. B de Rijke en mr. L.E. de Vries in op de herziene Groepsvrijstellingsverordening voor verticale overeenkomsten (GVO) en de herziene Richtsnoeren inzake verticale beperkingen en duiden zij de gevolgen hiervan voor marktpartijen die partij zijn bij distributieovereenkomsten. Hierbij gaan zij in op de flexibilisering van exclusieve en selectieve distributiestelsels, de aanscherping ten aanzien van duale distributiestelsels, de herziene blik op verschillen tussen online en offline verkoop, non-concurrentiebedingen, pariteitsclausules en verticale prijsbinding.

Voor de kwalificatie als franchiseovereenkomst vereist de Wet franchise dat sprake is van een franchiseformule waarvan knowhow een onderdeel is. Aan die knowhow worden in deze wet hoge eisen gesteld. Als aan deze vereisten niet voldaan wordt, is er geen sprake van een franchiseovereenkomst en missen de beschermende bepalingen van de Wet franchise toepassing. De vraag is waarom er dergelijke hoge eisen aan knowhow gesteld worden. Geconcludeerd wordt dat het bestanddeel van de noodzakelijk aanwezige ‘knowhow’ in de franchiseformule afgezwakt zou moeten worden, zodat de wettelijke definitie van de franchiseovereenkomst ruimer wordt.

De auteur geeft een overzicht van enkele praktische lessen die getrokken kunnen worden uit de jurisprudentie van de Hoge Raad over uitleg van overeenkomsten, bedoeld om contractenmakers in staat te stellen om bij het opstellen van contracten beter te anticiperen op uitleg van die contracten in juridische procedures.

In deze bijdrage wordt thematisch jurisprudentie uit het jaar 2022 besproken omtrent het postcontractuele non-concurrentiebeding in de franchiseovereenkomst. Daarbij wordt ook aandacht besteed aan de invloed van de Wet franchise nu deze wet voorschriften stelt aan postcontractuele non-concurrentiebedingen in franchiseovereenkomsten.

Er zijn vier uitzonderingen op het recht van vernietiging van algemene voorwaarden wegens het verzaken door de gebruiker van de op hem rustende informatieplicht uit hoofde van artikel 6:233 onder b BW. Het zijn er vier in getal: (1) de wederpartij is een grote wederpartij, (2) de wederpartij is een in het buitenland gevestigde professional, (3) de wederpartij gebruikt zelf dezelfde of nagenoeg dezelfde set algemene voorwaarden, en (4) de wederpartij komt naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid geen beroep op vernietiging van de algemene voorwaarden toe. Deze vier uitzonderingen worden in het artikel besproken aan de had van in 2022 gewezen rechtspraak.