Schoordijk brengt belangrijke ontwikkelingen van de afgelopen tien jaar in kaart. Dat zijn niet alleen rechtsontwikkelingen, maar (vooral) ook economische, technologische en maatschappelijke ontwikkelingen. Aan de orde komen: globalisering, nieuwe economieën, consolidatie van de industrie, private equity in M&A transacties, opkomst van de grote advocatuur, internet en e-mail, standaardisering, de DCFR en het Global Sales Law Project.

In een redactioneel artikel geeft de redactie een toelichting op het tijdschriftnummer in kwestie.

Uit een vergelijking tussen de teksten van het juist geïntroduceerde Rome I en het EVO volgt dat Rome I verandering brengt in de regeling van de rechtskeuze. Die veranderingen worden in dit artikel onder de loep genomen. Daartoe wordt aan de volgende onderwerpen aandacht besteed: (1) de totstandkoming van een rechtskeuze; (2) vrijheid van de contractspartijen een contractuele rechtskeuze te maken; (3) bepalingen en regels die de werking of de effecten van een geldige rechtskeuze beperken; en (4) de vraag in hoeverre een keuze voor niet-statelijk recht is toegestaan.

Auteur bespreekt het proefschrift van Haas en merkt op dat het prettig en is geschreven en gedegen is. De grenzen van het recht op nakoming in samenhang met hieraan gerelateerde problematiek, worden hierin helder in kaart gebracht. Toch leent dit boek zich minder voor directe toepassing door de praktijkjurist. Dat neemt echter niet weg dat de procesadvocaat hieruit inspiratie voor de te hanteren “line of defense” kan putten, mede gelet op de opzet van dit boek. Voorts vormen de inzichten van Haas zonder meer een belangrijke bijdrage aan het (vooralsnog) academische debat over complexe onderwerpen zoals relatieve nakoming en de verzuimregeling.

Auteur heeft een kritische blik geworpen op de nieuwe ICT~Office-voorwaarden, in het bijzonder op de opbouw en de aansprakelijkheidsregeling en meent dat die uit het oogpunt van de leverancier belangrijke verbeteringen bevatten, maar ook beter hadden gekund.

Wetsvoorstel 31 358 bevat een aantal voorstellen om de mogelijkheden om elektronisch te contracteren te verruimen. Het wetsvoorstel laat echter de kans onbenut om duidelijkheid te verschaffen inzake het schriftelijkheidsvereiste met betrekking tot vele rechtshandelingen ánders dan overeenkomsten. Bij de behandeling in de Eerste Kamer heeft de minister begin juni 2009 in dit verband wel een opvallende uitspraak gedaan, waar in deze bijdrage nader op is ingegaan. Tot slot zullen enkele kanttekeningen worden geplaatst bij de opmerking van de minister dat algemene voorwaarden ook per USB-stick, DVD of CD-rom ter beschikking kunnen worden gesteld.

Wolters geeft blijk van zijn ongenoegen over de – in zijn ogen – doorgeschoten primair taalkundige uitleg van overeenkomsten tussen professionele partijen. Een primair taalkundige uitleg leidt tot willekeur, het lokt ongewenst gedrag uit van partijen en hun advocaten, en rechters maken gebruik van de kortste weg om snel vonnis te kunnen wijzen. Wolters meent dat de rechtsvorming in Nederland, en zeker in het contractenrecht, te gemakkelijk geleend wordt bij de common law.

Van Wechem behandelt uitgebreid het arrest Mol/Moerings. De focus ligt op verzuim, maar zijdelings komt ook een ander facet aan de orde, namelijk derdenwerking van algemene voorwaarden. Van Wechem vindt de wijze waarop de verzuimregeling is toegepast ongelukkig, maar kan zich vinden in het bereikte resultaat. Ten aanzien van het andere aspect – de derdenwerking van exoneratie – aarzelt Van Wechem of we hier te maken hebben met een trendbreuk.